เงื้อแล้ว... ก็ต้องฟัน

สุดยอดเรื่องสั้นจากปลายปากกาของนักเขียนอายุสั้น ผู้ฝากผลงานยืนยงและยิ่งใหญ่เอาไว้ในโลกวรรณกรรม ด้วยฉายา ‘บิดาแห่งเรื่องสั้นโมเดิร์น’ มีผู้แปลงานของโมปัสซังต์เป็นภาษาต่างๆ มากมาย ในศตวรรษที่ 20 ผลงานของโมปัสซังต์ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษเวอร์ชั่นใหม่ๆ ออกวางจำหน่ายเกือบทุกปี โดยนักแปลหลายรุ่นหลายคน แสดงให้เห็นถึงความเฉียบขาดระดับขึ้นหิ้ง กระชากใจ ไร้กาลเวลา

“เออร์เนสต์ เฮมมิ่งเวย์ นักเขียนอเมริกันผู้ยิ่งใหญ่เคยกล่าวไว้ว่า เราควรจะอ่านผลงานของนักเขียนที่ตายแล้ว เพราะนักเขียนที่ตายแล้วเท่านั้น จึงจะมีผลงานชั้นเลิศที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ให้กับนักอ่าน เนื่องจากว่ามันผ่านบทพิสูจน์ของกาลเวลา เหลือมาให้อ่านจนถึงมือเราในวันนี้ก็เพราะตัวมันเอง ไม่ใช่อาศัยการโฆษณาประชาสัมพันธ์ชวนเชื่อใดๆ ฉันคิดว่า งานเขียนของโมปัสซังต์แบบนี้แหละ ที่อยู่ในข่ายหนังสือควรอ่าน---ตามทัศนะของเฮมมิ่งเวย์” ’ปราย พันแสง