ผลงานเดี่ยวของนักเขียนสาวโสด ซึ่งรวมเล่มมาจากคอลัมน์ “Single Life” ในนิตยสาร Volume ว่าด้วยเรื่องราวสารพันปัญหาเกี่ยวกับมายาคติ วาทกรรม และความคาดหวังของสังคมที่มีต่อคนโสด โดยไม่จำกัดเพศ วัย ภาษา หรือรสนิยมใดๆ ผ่านคำพูดในชีวิตประจำวัน ไปจนถึงสื่อรูปแบบต่างๆ ที่เธอพบเจอ
“ดิฉันเชื่อว่ามนุษย์พันธุ์โสดแบบดิฉันอีกหลายคนต้องผ่านประสบการณ์ หรือเหตุการณ์คล้ายๆ ดิฉันแบบนี้กันมาแน่นอน มนุษย์พันธุ์โสดต้องถูกวาทกรรมต่างๆ เกี่ยวกับครอบครัว ความรัก ความโสด ที่ว่ายวนเวียนอยู่ในโลกใบนี้ทำให้จุดยืนสั่นคลอน รู้สึกหวั่นไหว มันไม่แปลกหรอกในเมื่อเรายังเป็นมนุษย์ที่ทำจากเลือดเนื้อ จะมีสะดุด มีแกว่งไปบ้าง”
“การมีเซ็กซ์สมสู่กันนั้นอนุญาตให้เฉพาะในชีวิตคู่แต่งงานเท่านั้น และถ้าเคร่งมากๆ หรือเป็นพวกรักผ่านการพาสเจอร์ไรซ์มากๆ เข้าชีวิตแต่งงานเองก็อนุญาตให้มีเซ็กซ์ไว้เพื่อการผลิตลูกเท่านั้น พลาโตนิกเลิฟ รักไร้เซ็กซ์ถือว่าเป็นรักสูงค่าอมตะ เป็นรักบริสุทธิ์ อุแหม่..แหม ยังต้องเติมคำว่า “บริสุทธิ์” ให้กับคำว่า “รัก” มันเลยนะคะ”
“ตายแล้ว...นี่ดิฉันมิต้องใช้ใบทะเบียนสมรสซื้อเซ็กซ์อันชอบธรรมเหรอคะ มันไม่แพงไปหน่อยเหรอคะ”