วันใบไม้ร่วงของคนไกลบ้าน

เซ็กซี่ ลุ่มลึก ประสบการณ์สาวไทย นักเรียนศิลปะในยุโรป ความรักยามวัยแย้มบาน เอื้อให้รู้สึกถึงอารมณ์หวานในบางบทตอน เมื่อมองแผ่นดินแม่จากแดนไกล การนึกเปรียบระหว่างภาพสังคมกับรูปจริงจึงเกิดขึ้น ทุกเรื่องคัดสรรจากอารมณ์ละเมียด ชวนอิ่มเอิบพร้อมๆ กับใจหาย กับความงดงามในความเหงา เศร้า และห่างไกล ด้วยเรื่องราวหลากมิติอารมณ์ แล้วคุณจะตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้

อังศุเดินได้เรื่อยๆ หลังเลิกเรียนหอบตำราใส่กระเป๋าใบโต เดินผ่านบ้านสวยชะเง้อดูดอกไม้ที่หน้าต่างกับม่านขาวและรั้วเล็กๆ มีไม้เถาพันเลื้อยอ่อนไหว เข้าไปในย่านการค้าจดอยู่ในร้านหนังสือ ไปโบสถ์เก่า ดูหมา ดูคน กระทั่งยืนดูขนมปังแบบต่างๆ ในตู้ ละเลียดให้ครบทุกก้อนอย่างกับคนหิว หากอังศุหิวที่ใจ

หนุ่มผมทองกับหนังสือเล่มเล็กบางในมือ รอบๆ ตัวมีแต่ความเวิ้งว้าง ของสนามกว้าง
ฝนปรอยเป็นละอองฝอยขาวมัว
เหมือนความเหงาค่อยๆ แต่โอบคลุมช้าๆ อ่อนโยนแต่เจ็บร้าวนัก

“อารยา ราษฎร์จำเริญสุข เป็นนักเขียนในดวงใจฉันเสมอมา แม้ว่าในระยะหลังนี้ เธอไม่ได้มีผลงานรวมเรื่องสั้นเอ็กซ์โซติกเพริดแพร้วเรื่องใหม่ๆ มาให้อ่านกันเลย”

'ปราย พันแสง